Консонант, согласка
Глас што се образува со триење или со запирање на воздушната струја при нејзиното минување низ усната празнина со намалена звучност и што се изговара и прави слог со помош на самогласка (во македонскиот јазик: Б, В, Г, Д, Ѓ, Ж, З, Ѕ, К, П, С, Т, Ќ, Ф, Х, Ц, Ч, Џ, Ш). Во македонскиот јазик согласките се делат на звучни и безвучни.